Steeds is ek bang vir die donker
as die skaduwees van gister begin
verskyn
ek na beter dae hunker
my vreugde wil verdwyn
Soms bevind ek my in 'n grot
sonder lig
wanneer vrees my omgord
met geen uitgang in sig
Dan wens ek dit was anders
dat ek weer iets kan wees
weg uit die losgemaal van die branders
iemand met 'n ewige positiewe gees
Partykeer raak die monster binne in my
wakker
voel dit of hy my lewe wil oorneem
die bitter, hartseer beker
my van al my vrede ontneem
Die lewensberg lyk tog só
hoog
terwyl
ek sukkel om na bo te klim
as
alles binne in my begin betoog
en
ek wens ek was lewens-slim
Onweersdae
maak my gemoed swaar
as
ek na die donker wolke kyk
en
innerlike heimwee ervaar
swaarmoedigheid
net nie wil wyk
Die helder maan daar buite
laat die donkerte in my gemoed kwyn
deur my siel se ruite
totdat die onreg verdwyn
Weldrae sal die son weer skyn
helder binne in my
dan kan niks my meer ondermyn
sal vreugde begin gedy
'n Nuwe dag
bring hoop vir my siel
ongekende nuwe krag
my binneste deur verwagting besiel
