Die grootste blydskap vir ñ vrou,
kom wanneer sy haar eersteling teen haar bors hou...
wanneer sy hom koester,
weet sy sy is ñ moeder.
Soos die jare kom en gaan,
moet sy hom gereeld vermaan...
terwyl hy as mens ontwikkel,
met lewens-waarhede sukkel .
Soos hy groot word,
wonder sy dikwels wat skort...
hoop sy net hy vind baat,
by al die jare se raad.
ñ Moeder se hart,
word soms uitgetart...
deur haar liefdes-kind,
wat hom in nood bevind.
Soms is haar hart seer,
haar binneste baie teer...
as sy kyk na haar kind se gesig,
sy skouers vol gewig.
Snags stort sy ñ stille traan,
wat ñ weg oor haar gesig baan...
as sy niks kan doen,
om met haar kind te versoen.
Soms voel sy alleen,
weet sy nie waarheen...
as niks uitwerk,
haar gesig van wanhoop vertrek.
Soms gaan sy gebuk,
onder baie lewensdruk...
sloof sy haar af,
om ñ tuiste aan haar gesin te verskaf.
Tog is dit in ñ moeder se natuur,
om alles te verduur...
is ñ moederhart,
groter as al die smart.
En as jy haar vra,
hoe sy al die laste dra...
sal sy vir jou sê,
hoe diep haar liefde lê!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment