Nog 'n jaar verby
einde van 'n gety
soos 'n blom verwelk
diep tot by sy kelk
Deur die dolle gejaag
het die sin van die lewe vervaag
sien ons die natuur nie raak
maak dit eintlik nie meer saak
Buite val die sagte reën
teken van God se seën
voëltjies dartel opgewonde rond
want die natuur ruik weer gesond
Wat het geword van die mens
dat ons ons vreugde só begrens
'n gejaag na wind
sodat ons nie vrede kan vind
Wanneer word ons stil
om ons gemoed weer te vul
aanskou ons die natuur
kry ons nuwe vuur
Nog 'n nuwe jaar
om op ons lewensboot te vaar
wat gaan ons doen
om met Sy wil te versoen
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment