Gedig 10 - Josef

Hulle is baie kwaad,
het nie meer raad...
Hy is uitverkore,
hulle voel verlore...
Nou is hulle op reis,
om sy lewe op te eis...
Die mooi jong man,
uit sy ouerhuis verban...
In 'n put gegooi,
Sy bekleedsel nou rooi...
Die bloed van 'n wilde dier,
om skeiding te vier...
Wys dit vir 'n vader,
wanneer hulle hom nader...
Ons broer is verskeur,
witbroodjie nie meer...
Die hongersnood het gekom,
mensdom staan verstom...
Almal staan nader,
om in Egipte te vergader...
Een vir een stap hulle verby,
om rantsoene te verkry...
Broers buig nou neer,
voor die heer...
"Bring jul vader na my,
voordat julle verligting verkry..."
Die dag het gekom,
om hulle te verstom...
Josef is sy naam,
nou almal só skaam...
Hul gedagtes van wraak,
het hom niks gemaak...
Hy het oorleef,
want hy was in Sy plan verweef...
Nou het hy die mag,
om hulle te verag...
Tog het hy die moed,
Om hulle te vergoed...
Hulle is van voedsel voorsien,
só asof hulle dit verdien!