Onthou jy nog die aande,
wat strek oor soveel maande...
Liefde wat bloei,
al sou die stormwinde loei...
Knus voor die kaggelvuur,
warm tot middernag-uur...
Vingers inmekaar gestrengel,
kole wat in die hitte klengel...
Lippe smelt saam,
nou glad nie meer skaam...
Tonge wat ontmoet,
die gevoel van saamwees versoet...
Die samesmelting al woester,
Twee harte wat koester..
Liggame begin bewe,
waarin vanaand begewe...
Nou 'n algehele oorgawe,
liggame nou tesame...
Gesamentlike strewe,
lei tot nuwe lewe...
Uiteindelik die algehele genot,
van liefde wat vlot!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment