Gedig 111 - Wit duif

'n Wit duif

het met sy vlerke kom wuif

'n teken van bo

wat my weer laat glo

'n Wit duif

het die twyfel kom verdryf

nuwe hoop gebring

my hart weer laat sing

'n Wit duif

het my vandag laat snuif

my saggies laat huil

in my hart kom skuil

'n Wit duif

het my vaarwel gewuif

my gelaat met nuwe hoop

waarvan my binneste oorloop

Gedig 110 - DANKIE - Waarvoor?

Waarvoor sê ek dankie

elke nuwe dag

- 'n kleine klankie

met blydskap in pag

Vir die sonskyn wat my begroet

die sagte wind wat waai

vir Hom wat my in my slaap behoed

terwyl onreg rondom my draai

Vir 'n bord vol kos

'n koppie warm tee

wat my van my honger verlos

my nuwe krag gee

Vir die bed waarop ek slaap

onder 'n warm wol-kombers

terwyl ander raap

na 'n harde karton-kombers

Vir die voorreg om te leef

elke asemhalings-teug

'n liggaam aanmekaar geweef

bestem vir lewens-vreug

Ek sê dankie - bowenal

vir hierdie gedig

wat uit my gedagtes beval

my bevry van lood-swaar gewig