Gedig 61 - Nuwe hoop

Wanneer 'n storm op sy ergste woed,
kom die sagte reën...
so asof dit wil vergoed,
met nuwe seën.

Soms laat dinge ons aanmekaar dink,
is dit moeilik om daarvan te vergeet...
en voel dit of ons in 'n put wil wegsink,
juis dan moet ons besef dat Hy beter weet!

Gedig 60 - Lewenspad

Nog 'n nuwe dag,
reeds vir ons beplan...
al weet ons nie wat wag,
moet ons alle twyfel verban.

'n Nuwe week lê voor,
wat ons betree met hoop...
dat ons Sy stem sal hoor,
en alles voorspoedig sal verloop.

Weer het 'n maand,
verbygesnel...
al is ons soms verwaand,
is ons steeds deel van Sy bestel.

Dan 'n nuwe seisoen,
van ons lewenspad...
wat staan ons te doen,
dit is tog in Sy hand.

Elke lewensjaar,
is 'n vergunning van Hom...
Hy het ons gespaar,
tot Hy ons huistoe laat kom!

Gedig 59 - Soeke

My gedagtes was vir lank stil,
terwyl ek wag op God se wil...
het selfs in die verte gaan soek,
na 'n nuwe hoofstuk van my lewensboek.

Soms wil ons as mens,
Sy wil vir ons begrens...
is ons eintlik doof,
en beland in 'n lewenskloof.

Nou voel ek eintlik leeg,
bevind my in 'n steeg...
ek wou oor begin,
in my soeke na lewens-sin

Vanaand lê ek en dink,
wil in my gedagtes verdrink...
sit ek op 'n kruin,
wag dat die son weer skyn.

Ek was oortuig ek kon dit sien,
die dagbreek wat ek verdien...
maar nou steeds die donker nag,
wat vir my lê en lag!

Gedig 58 - Die Berg

Die berg lê in die verte en loer,
vandag deur 'n wolkekombers toegemaak...
so asof Hy Sy wil volvoer
en met liefde daaroor kom waak.

Is die mens nie maar soos 'n berg,
deur Sy liefde omvou...
in Sy genade verberg,
terwyl ons aan geloof in Hom vasklou?