Die stormweer loei daar buite,
tot teen my kamerruite...
Ek sit hier binne knus,
beswaarlik daarvan bewus...
Dit voel soos my eie lewensstorm,
is dit maar die norm?
Kyk jy deur my siel se vensters,
sal jy sien my binneste is maar vlenters...
Ek probeer vir jou sê,
wat in my binneste lê...
Want jy behoort te weet,
hoe om dit te meet...
Dis nie dat ek vir jou vra,
om my laste te dra...
Ek wil net hê jy moet verstaan,
wat hierbinne aangaan...
Begryp jy my digters-taal,
kan jy dinge uit my binneste haal...
Dit lê oop om te lees,
As jy deel daarvan wil wees...
Hoop nie ek sê te veel,
maar ek wou dit net met jou deel!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment