Gedig 52 Hemelse rykdom

Sy sit langs die pad,
probeer vrugte verkoop...
haar gesig sê sy is sat,
terwyl sweetdruppels oor haar gesig loop.

Ek ry eers verby,
maar draai dan om...
want ek sien haar ly,
en voel verstom.

Haar liggaam is verweer,
rooi gebrand in die son...
in haar oë sien ek die seer,
ek sou haar wou help as ek kon.

Sy begin babbel,
vertel dat sy vir haar pa verkoop...
sy moet alles verkwansel,
voordat sy huistoe mag loop.

Sy is nog maar 'n kind,
wat haar langs die pad afsloof...
staan hier selfs al waai die wind,
maar steeds is sy besig om haar pa te loof.

Dan kom die besef,
dat ek eintlik baie het...
nou moet ek my oë na Hom ophef,
en ophou om my te verset.

Ek het nog nooit honger gaan slaap,
al het ek nie in oorvloed...
hoef ek nie te raap en skraap,
want Hy was nog altyd vir my goed.

Was ek dalk ryk,
en miskien vol hoogmoed...
sonder toegang tot Sy koningkryk,
net omring deur my aardse goed.

Had ek eintlik niks,
net leë beloftes...
was ek dalk slinks,
en een van die armstes.

Vandag wil ek Hom bedank,
dat Hy my weer help sien...
vir Sy stem se klank,
wat ek kan hoor - sonder dat ek dit verdien.

Met my oog op Hemelse rykdom,
wil ek ophou om my te kwel...
wanneer Hy weer op die wolke kom,
volg Sy nuwe ewige bestel!