Sunday, March 11, 2012

Gedig 109 - Die donker rondom my


Steeds is ek bang vir die donker
as die skaduwees van gister begin verskyn
ek na beter dae hunker
my vreugde wil verdwyn

Soms bevind ek my in 'n grot
sonder lig
wanneer vrees my omgord
met geen uitgang in sig

Dan wens ek dit was anders
dat ek weer iets kan wees
weg uit die losgemaal van die branders
iemand met 'n ewige positiewe gees

Partykeer raak die monster binne in my wakker
voel dit of hy my lewe wil oorneem
die bitter, hartseer beker
my van al my vrede ontneem

Die lewensberg lyk tog sรณ hoog
terwyl ek sukkel om na bo te klim
as alles binne in my begin betoog
en ek wens ek was lewens-slim

Onweersdae maak my gemoed swaar
as ek na die donker wolke kyk
en innerlike heimwee ervaar
swaarmoedigheid net nie wil wyk

Die helder maan daar buite
laat die donkerte in my gemoed kwyn
deur my siel se ruite
totdat die onreg verdwyn

Weldrae sal die son weer skyn
helder binne in my
dan kan niks my meer ondermyn
sal vreugde begin gedy

'n Nuwe dag
bring hoop vir my siel
ongekende nuwe krag
my binneste deur verwagting besiel



No comments:

Post a Comment