Wens ek was 'n slimmer mens,
dit is nou my diepste wens...
sodat ek kan verstaan,
wat om my aangaan.
Probeer ek soms te hard,
vra ek heel verward...
om almal gelukkig te maak,
sodat ek my eie geluk versaak?
Is dit dan normaal,
om jouself te faal...
ter wille van ander se geluk,
in jou woorde te verstik?
Wie kan 'n mens vertrou,
teen jou boesem hou...
sonder enige vrees,
net vriende wees?
Hoe kan 'n mens weet,
opregtheid meet...
wanneer sal jou twyfel,
verhoudings verbrysel?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment