Voel dit ook somtyds vir jou
jy is op 'n skip wat besig is om te sink
en terwyl jy aan die stuur klou
begin die wanhoop wink
Die stormwater kom dreigend nader
spoel oor die dek
twyfel begin in jou binneste vergader
en jou maag wil op 'n knop trek
Jy skep die oortollige water uit
maar al hoe meer vloei in
die bemanning begin te muit
niks maak eintlik meer sin
Die skip kan weer vlot
maar alleen kan jy dit nie doen
is dit nou maar jou lot
hoe gaan jy met die werklikheid versoen
Moet jy bly totdat die skip sink
of moet jy maar afspring
hoe lank moet jy alles oordink
wat gaan dan vrede bring
Eintlik voel jy só alleen
heeltemal magteloos
wil jy net sit en ween
soos Job - net so moedeloos
Só lank op antwoorde wag
jou geloof begin weer taan
dikwels laat in die nag
stort jy 'n bedekte traan
Jy is nou reeds 'n ander mens
presies dit wat jy nie wil wees
reeds oor die verste grens
jy kan maar net die skrif aan die muur lees
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment