Gedig 14 - Digter se dogter

Die digter is nou verstom,
oor die woorde wat van sy dogter kom...
Hy dink hy verstaan,
wat in haar gemoed aangaan...
'n Gedig as 'n klein begin,
maak baie sin...
Sy het beslis verstaan,
wat in sy hart aangaan...
Hy is skoon verheug,
oor sy dogter se deug...
Hy is baie trots,
want sy is vir hom 'n rots...
Miskien sal hulle mekaar nog beter verstaan,
op die nuwe weg gebaan...
Al sal sy eersdaags na 'n nuwe tuiste vertrek,
sal haar woorde oor grense strek!
Hy sal haar so mis,
nou alreeds moeilik om te rus...
Liefde vir sy kind,
sal hy op geen ander plek vind...
Hy weet haar vertrek,
sal baie trane trek...
Maar hy kan haar nie keer,
sal nou maar moet leer...
Sy het die huis verlaat,
saam met haar liefdes-maat!